FIJN!

Ik ga afgelopen dienst een keertje lekker bij Rens achterin zitten. Genieten van die heerlijk rustige en duidelijke stem van Esther.  Klaar om weer nieuwe dingen te leren!

En dat werd het!

Tijdens de preek verdeelden de kids zich over de zaal. Overal geweldig bouwmateriaal: duplo, kapla, blokken en prachtige grote dozen. En die laatste werden de bouwstenen voor mijn gedachten.  Ik zat al snel met de kids op de grond, want al hou ik van rumoer , het was ook om ze een beetje stil te houden 😊

Als je een huis bouwt heb je een fundament nodig, check. Op zand is niet handig want elke storm en waterval doet het instorten. De rotsen van ons geloof helpen ons stevig te staan, Jezus is zo’n rots.

Maar ik ontdekte meer.

Terwijl de bouwers met kapla en duplo geconcentreerd bezig waren, was er een uitdaging bij de grotere bouwwerken:

- de dozen waren van vorm niet handig om een huis of een pyramide of zelfs maar een kerk te bouwen, tja…verscheidenheid heeft zijn uitdagingen

- er waren er te weinig voor de grote plannen, tja…..dan maar kleiner bouwen en stabiel worden

- de communicatie werkte niet, tja…..stil gebaren is niet altijd goed begrijpelijk, emoties liepen hoog op als er iemand door heen liep, zonder overleg kom je eigenlijk nergens

- soms kwam er die hele jonge bouwwerker A langszij met hele goeie inzichten, tja….luisteren naar de jongsten blijft een geweldig idee

- losse blokken hebben binding nodig om blijvend een gebouw te zijn, tja…..laat dat nou precies het punt zijn waarom we intergenerationele diensten hebben:

             samen leren we liefhebben en zo bouwen we een kerkgemeenschap!