Heel even he…. heel even dacht ik dat de mensheid zich zou keren. Heel even maar.

In de storm van maart en april zag ik zoveel positieve dingen. Mensen die luisterden, mensen die zich inkeerden, mensen die zich inzetten, mensen die uitstapten, mensen die samen gingen werken, mensen die hun creatieve geest aanspraken en mensen die naar elkaar omkeken.

Heel even maar.

De natuur leek zich wat te herstellen, de lucht werd schoon, de straten waren stil, de agenda’s leeg, er was ontzag voor iets groters dan wij konden bedenken…..heel even was er Synergie  overal zichtbaar, de Synergie van Samen.

Heel even maar.

En terwijl Pasen voorbij trok kwamen de protesten….tja, gehoorzamen, discipline en doorzetten is nooit onze sterke kant geweest.

Het vliegen kunnen we niet laten, vlees en het terras is ons heilig,  de kroeg is belangrijker dan de kerk, events kunnen we niet missen, de agenda wint het van de puzzel, onze eigenwijze geest neemt de creatieve weer over, het gesprek gaat weer over geld, rassenhaat en vluchtelingenramp overwint het weer,  duurzaam met aandacht en liefde voor elkaar zorgen is ons echt te veel…. we zijn toch minder intelligent als we dachten.

Wereldwijd was het maar heel even , tenzij de straffen je weerhouden, lockdown je wordt afgedwongen, of je hebt de Covid19 in de ogen gezien.

Waarom werd de quarantaine geen ‘cocon’?

Je weet wel, een cocon  waaruit iets prachtigs ontstaat, daar waar een rups zich ontpopt tot een vlinder.

Hadden we niet de inkering in ons huis en onszelf  tot een beleving van rust en oprechte aandacht kunnen maken?  Hadden we niet de echte vrijheid kunnen proeven, verlost van een aantal wereldse lasten?

We gaan door …..en dat heeft iets goeds.

We gaan door, maar hoe scherp is God hierover, denk jij?