Geluidloos verzet
Dromen verwoest
Gevoelens verslonden
Ogen niet meer open
Voor altijd dicht
Stemmen gesmoord
Door gemene monden
Met z’n allen op weg
Naar het eeuwige licht
Liefde afgepakt
Geluk meegenomen
Tranen geboren
Wangen met zout
En geen van hen die wist
Wat hen zou overkomen
Twijfel maar vooral hoop alles ging fout.
Nu zijn we hier
Bevrijd en zonder zorgen
Lachend en stralend
Want we zijn gered
Onze gedachten gaan uit
Naar diegenen zonder stem
Naar diegenen met de kracht
Van geluidloos verzet.
Met dit gedicht van Jasmijn Seghers legden we op dinsdagavond 4 mei de bloemen van het Soesterkwartier bij de gedenksteen op de joods begraafplaats. En in kleine kring deelden we wat verhalen die we gehoord hebben van opa’s en oma’s , op school of elders….wat worden we stil van het verdriet van mensen, toen en nu nog!
Het is goed te blijven gedenken en dank aan iedereen die een bloem bracht.
Nick, Lynthe, Mieke, Jaap, Giny en Gerrie