Een opa die spontaan de dienst gaat filmen voor zijn kleinzoon, een opa in het straatje van het debat, een moeder die tegenover familieleden zit te argumenteren, kinderen die mij leren over God die altijd troost ,een woord karma met een nieuwe betekenis, peuters en kleuters die heen en weer lopen,

een jongere die haar vader naar zijn stoel stuurt, kinderen die meedoen met de band met triangel en trompet, vijftigers die plaats maken voor jongeren, dertigers die heavy meedoen........verwonderd keek ik zondag rond. Yes, dit is leuk!

....en wat nu?! Met een groepje mensen zaten we blij verwonderd rond de tafel op een lang-afgesproken vergadering over het thema "intergenerationeel kerkzijn'
...wat hebben we na dezen nog te zeggen anders dan; wij willen dat iedereen het gevoel heeft erbij te horen, dat iedereen zichzelf mag zijn, dat iedereen gericht aandacht krijgt in onze kerk!

Daar willen wij tijd en energie in blijven steken, doe je mee?!