Gaat niemand verbazen dat er een is die het bijna nooit koud heeft.....altijd in beweging van hier naar daar, vliegt in en uit, raced met een fiets naar binnen, kan eigenlijk niet stilzitten! Blij als ik brei, is een motto van deze dame. De Warme truien dag van vorige week was dus ook weer op haar lijf geschreven!

Op doortocht van Soesterkwartier via kantoor naar Leusden en nog even door de Karwei voor een boodschap hoorde je haar klagen. Zaterdag in de trein liep ze rood aan, van de hitte en de ergernis....de temperatuur in openbaar vervoer staat gewoon op 22 graden! Zit je daar met je winterjas en warme sjaal!

Maar.....niets menselijks is haar vreemd. Vandaag werd de tocht in de kerkhuiskamer ook haar te koud. Klopt, de kleinsten mogen niet verkleumen tijdens een dienst. Klopt, de piano mag niet ontstemmen door dat koude gat in de wand. Klopt, de keistadkerk is niet gastvrij als het te fris is

.

Met mattie Clara is er weer een creatieve-doeken-oplossing gezocht..jaja , zo zijn wij!

Wij verbeelden ons dat het hielp. Tegelijkertijd blijven we in beweging en breien we een megasjaal voor Parkhuisketelschoorsteen. Tegelijkertijd blijven we letten op onze eigen stookgedrag voor het milieu. Helpen jullie dan verder mee om de warme trui erin te houden?