Het is me een keuze....als die ons gegund is straks.

Vorig jaar bij het brainstormen was een van de wensen van mensen dat er verstilling in onze stadskerk moest komen. Even stilstaan in de drukte van de week. Niet zoveel knettermuziek maar ook graag echt een keer stil. Niet te veel activiteiten en rennen maar stap voor stap en gewoon eerst maar eens 'zijn' met elkaar'. Eenvoudigweg verstillen.

Eind vorig jaar trokken we een kerkgebouw in waar de tijd lijkt stil te staan. Wees eerlijk, de middenzaal waar we koffie drinken is zo 1990! De 'kerk-en-keuken' van Emmaus heeft iets vertragend, de knutselclub van de vrijdagavond wordt al een eeuwigheid geleid door 1 familie. Eenvoudigweg vertraagd.

Bij een open altaar in onze dienst kun je overvallen door de verstilde sfeer van de ruimte, door de coconachtige omslotenheid van het gebouw,door het bewustzijn van de buurt waar zoveel mensen dichtbij zijn. Bij een keidienst kun je de warmte voelen van de groep, het samenzijn dat tijdloos wordt. Eenvoudigweg verstilling.

Het is me een keuze....als die ons gegund is: stel dat de popup huiskamer aan ons verhuurd gaat worden?

Gaan we dan toch een klok ophangen en wifi aanvragen?

Het was er net zo lekker stil!