Vanochtend werd ik niet voor het eerst deze zomerperiode wakker op de camping. Wel nieuw was de directe omgeving waarin ik wakker werd. Voor het eerst deze zomer, misschien zelfs wel in jaren werd ik wakker in een caravan. Een comfortabel bed, toilet bij de hand, maar toch het campingleven ervaren. 

Het excuus om ons dit weekend op de camping terug te trekken was een weekend van onze kerkelijke gemeente. Een 'alles mag en niets moet' weekend vlakbij huis (Terschuur). Mijn zoon kon gewoon naar zwemles en daarna met papa op avontuur, terwijl mijn vrouw en dochter genoten van een rustige morgen voor de caravan. 

Toen mijn kinderen werden gedoopt heb ik beloofd ze op te voeden met Christelijke waarden. Omdat je besmet wordt met wie je omgaat, vind ik dit soort weekenden belangrijk. Ik heb mooie herinneringen van weekendjes weg met de kerk. Natuurlijk deel je met elkaar wat je gelooft en zorgt dat voor de onderlinge band, maar op zo’n weekend staat echt niet iedereen constant met z’n handjes in de lucht te lofprijzen. Dan blijkt de kerk vooral ook een gemeenschap van mensen die op z’n tijd een excuus zoeken om te kamperen, spelletjes te spelen en te barbecuen :-). Mijn kinderen genieten ondertussen. Van het bloemen plukken, fikkie steken, marshmallows eten en nieuwe vriendjes maken. 'Kijk pap dat is L en hij is mijn vriend'  

Het is tijd om af te ronden. De BBQ gaat weer aan, we hadden gisteren teveel vlees. Heerlijk dat ontspannen kerk zijn aan de BBQ.